Güncel Patoloji Dergisi
2018, Cilt 2, Ek Sayı
PL065(138) - Meme kanserinde PD-L1?in immunohistokimya ve PCR ile değerlendirilmesi
Meme Patolojisi
1 Adnan Menderes Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı
2 Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı
3 Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Patoloji Bölümü
4 Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Temel Onkoloji Ve Kanser Biyolojisi Anabilim Dalı
AMAÇ: Günümüzde, meme kanserinde PD-L1 durumu rutin olarak değerlendirilmemekte ve tedavi seçenekleri arasında yer almamaktadır. Akciğer kanseri ve malign melanomda ise PD-L1?in immunohistokimyasal olarak değerlendirilerek diğer tedavi ajanları ile kombine şekilde hedef tedavide yerini aldığını görmekteyiz.
Bu çalışmada, meme karsinomunda PD-L1 durumunu, hem immunohistokimyasal olarak hem PCR ile değerlendirmeyi ve karşılaştırmayı amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEMLER: 2015-2017 yılları arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Patoloji Laboratuvarında, meme karsinomu tanısı alan hastalar laboratuvar elektronik arşivinden belirlendi. Hastalara ait tüm arşiv preparatları yeniden incelendi. Tüm histopatolojik parametreler kaydedildi. 107 hasta seçildi. İmmünhistokimyasal uygulama [PD-L1 (22C3)] tam otomatik boyama makinesi ile çoklu tümör bloklarında yapıldı. İHK?sal değerlendirme yüzde olarak belirlendi. Daha sonra İHK ile pozitif olan olgular ve kontrol amaçlı negatif olgulardan oluşan toplam 50 olguluk bir seride RT-PCR yapıldı. Sonuçlar, SPSS programı kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR: Ortalama yaş 54,60±11,42 yıl (33-80 yıl), ortalama tümör boyutu 3,16±2,21 cm. Moleküler subtiplemeye göre; 14 olgu (%28,6) Lüminal A; 12 olgu (%24,5) Lüminal B; 15 olgu (%30,6) HER2+ tip; 8 olgu (%16,3) triple negatif olarak bulundu. İmmunohistokimyasal yöntemle PD-L1 8 olguda (% 16) pozitif, 42 olguda (%84) negatifti. RT-PCR ile 27 olguda (%54) PD-L1 artmış mRNA ekspresyonu, kalan 23 olguda (%46) ise düşük ekspresyon bulundu. İHK ile PD-L1 ekspresyonu olan her olguda PCR ile de artmış mRNA ekspresyonu bulundu. Ancak İHK negatif olgular arasında PCR ile artmış ekspresyon gösteren olgular vardı. PD-L1 İHK ve PCR ile değerlendirildiğinde aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı (p=0,004).
SONUÇ: PCR ile değerlendirilen PD-L1 mRNA ekspresyonunun, İHK sal değerlendirmeden daha yüksek olabileceği bildirilmektedir. Bu durum tüm nükleer mRNA ekspresyonunun gerçek protein ekspresyonuna dönüşmeyebileceği ile açıklanmıştır. Daha da önemlisi, PCR ile yapılan değerlendirmede, sadece tümör hücrelerinde değil aynı zamandai immun hücrelere ait PD-L1 protein düzeylerinin de artmış pozitifliğe neden olabileceğini düşünmeliyiz. Anahtar Kelimeler : PD-L1, meme kanseri, immunohistokimya, PCR
2 Acıbadem Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı
3 Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim Ve Araştırma Hastanesi Patoloji Bölümü
4 Adnan Menderes Üniversitesi Sağlık Bilimleri Enstitüsü Temel Onkoloji Ve Kanser Biyolojisi Anabilim Dalı
AMAÇ: Günümüzde, meme kanserinde PD-L1 durumu rutin olarak değerlendirilmemekte ve tedavi seçenekleri arasında yer almamaktadır. Akciğer kanseri ve malign melanomda ise PD-L1?in immunohistokimyasal olarak değerlendirilerek diğer tedavi ajanları ile kombine şekilde hedef tedavide yerini aldığını görmekteyiz.
Bu çalışmada, meme karsinomunda PD-L1 durumunu, hem immunohistokimyasal olarak hem PCR ile değerlendirmeyi ve karşılaştırmayı amaçladık.
GEREÇ VE YÖNTEMLER: 2015-2017 yılları arasında Sağlık Bilimleri Üniversitesi Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıbbi Patoloji Laboratuvarında, meme karsinomu tanısı alan hastalar laboratuvar elektronik arşivinden belirlendi. Hastalara ait tüm arşiv preparatları yeniden incelendi. Tüm histopatolojik parametreler kaydedildi. 107 hasta seçildi. İmmünhistokimyasal uygulama [PD-L1 (22C3)] tam otomatik boyama makinesi ile çoklu tümör bloklarında yapıldı. İHK?sal değerlendirme yüzde olarak belirlendi. Daha sonra İHK ile pozitif olan olgular ve kontrol amaçlı negatif olgulardan oluşan toplam 50 olguluk bir seride RT-PCR yapıldı. Sonuçlar, SPSS programı kullanılarak analiz edildi.
BULGULAR: Ortalama yaş 54,60±11,42 yıl (33-80 yıl), ortalama tümör boyutu 3,16±2,21 cm. Moleküler subtiplemeye göre; 14 olgu (%28,6) Lüminal A; 12 olgu (%24,5) Lüminal B; 15 olgu (%30,6) HER2+ tip; 8 olgu (%16,3) triple negatif olarak bulundu. İmmunohistokimyasal yöntemle PD-L1 8 olguda (% 16) pozitif, 42 olguda (%84) negatifti. RT-PCR ile 27 olguda (%54) PD-L1 artmış mRNA ekspresyonu, kalan 23 olguda (%46) ise düşük ekspresyon bulundu. İHK ile PD-L1 ekspresyonu olan her olguda PCR ile de artmış mRNA ekspresyonu bulundu. Ancak İHK negatif olgular arasında PCR ile artmış ekspresyon gösteren olgular vardı. PD-L1 İHK ve PCR ile değerlendirildiğinde aralarında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki vardı (p=0,004).
SONUÇ: PCR ile değerlendirilen PD-L1 mRNA ekspresyonunun, İHK sal değerlendirmeden daha yüksek olabileceği bildirilmektedir. Bu durum tüm nükleer mRNA ekspresyonunun gerçek protein ekspresyonuna dönüşmeyebileceği ile açıklanmıştır. Daha da önemlisi, PCR ile yapılan değerlendirmede, sadece tümör hücrelerinde değil aynı zamandai immun hücrelere ait PD-L1 protein düzeylerinin de artmış pozitifliğe neden olabileceğini düşünmeliyiz. Anahtar Kelimeler : PD-L1, meme kanseri, immunohistokimya, PCR