Güncel Patoloji Dergisi
2018, Cilt 2, Ek Sayı
PL031(69) - PROSTAT KANSERİNDE İĞNE BİOPSİSİ İLE RADİKAL PROSTATEKTOMİ MATERYALLERİNİN HİSTOPATOLOJİK KARŞILAŞTIRILMASI
Üropatoloji
1 Tunceli Devlet Hastanesi Tıbbi Patoloji Bölümü
2 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı
AMAÇ
Çalışmamızda prostat kanserinde iğne biyopsisi ve radikal prostatektomi örneklerinin 2010?da revize edilen modifiye Gleason derecelendirme sistemi ve Epstein?ın önerdiği 2014 gruplama sistemine göre uyumunu ve 2010 modifiye Gleason derecelendirme sisteminin klinikopatolojik parametreler (tümör miktarı-yüzdesi, cerrahi sınır pozitifliği, lenfovasküler invazyon, ekstraprostatik yayılım, pre-op PSA düzeyi) ile ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Hastanemizde 2005-2010 yılları arasında iğne biyopsisi ve radikal prostatektomisi incelenen 190 prostat kanser hastasının preparatları 2010 modifiye Gleason derecelendirme sistemine göre yeniden değerlendirilmiş ve 2014 risk gruplamasına göre risk grupları belirlenmiştir. Tümörlerin biyopsideki Gleason dereceleri, Gleason skor ve risk grupları, radikal prostatektomi verileri ile Kappa uyum katsayısı belirlenerek istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Gleason derece ve risk gruplarının klinikopatolojik parametreler ve tümör miktarı ile olan ilişkisi Ki-kare ve Wilcoxon testleri ile incelenmiştir.
BULGULAR
2010 Modifiye Gleason derecelendirme sistemine gore tümörlerin iğne biyopsisindeki primer ve sekonder dereceleri ile radikal prostatektomideki primer ve sekonder dereceleri arasında orta derecede uyum saptanmış, bunlar arasında en iyi uyum primer derecesi 4 olan tümörlerde izlenmiştir (Kappa: 0.386 ve 0.170, p: 0.001, 0.002, sırasıyla). İğne biyopsisinde primer derecesi 4 olan tümörlerde yüksek pre-op PSA düzeyi (>20 ng/mL), periprostatik yağ doku ve veziküloseminalis yayılımı, lenfovasküler invazyon ve lenf nodülü metastazı daha sık izlenmiştir (p<0.05). Risk gruplarına göre değerlendirildiğinde radikal prostatektomide tümörlerin 107?si (%58.1) upgrade, 11?i (%6) downgrade olmuş, 66?sı (%35.9) aynı risk grubunda kalmıştır (Kappa: 0.209, p: 0.001). Upgrade olan tümörler iğne biyopsisinde primer veya sekonder Gleason derece 4 içermektedir. Upgrade olan tümör grubunda hem iğne biyopsisindeki hem de radikal prostatektomideki tümör miktarı downgrade olan ve değişmeyen gruba göre istatistiksel olarak daha yüksektir (p:0.001). Upgrade olan tümörler daha sık perinöral invazyon ve cerrahi sınır pozitifliği göstermiştir (p:0.004, p:0.001, sırasıyla).
SONUÇ
2010 modifiye Gleason derecelendirme sistemine göre iğne biyopsisi ile radikal prostatektomi arasında tümör uyumu orta derecededir. İğne biyopsisinde primer veya sekonder derece 4 varlığı tümör hacmi ve upgrade olma olasılığı açısından olumsuz bir faktör olarak ortaya çıkmıştır. Anahtar Kelimeler : prostat, kanseri, revize, Gleason
2 Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi Tıbbi Patoloji Anabilim Dalı
AMAÇ
Çalışmamızda prostat kanserinde iğne biyopsisi ve radikal prostatektomi örneklerinin 2010?da revize edilen modifiye Gleason derecelendirme sistemi ve Epstein?ın önerdiği 2014 gruplama sistemine göre uyumunu ve 2010 modifiye Gleason derecelendirme sisteminin klinikopatolojik parametreler (tümör miktarı-yüzdesi, cerrahi sınır pozitifliği, lenfovasküler invazyon, ekstraprostatik yayılım, pre-op PSA düzeyi) ile ilişkisini araştırmak amaçlanmıştır.
GEREÇ VE YÖNTEM
Hastanemizde 2005-2010 yılları arasında iğne biyopsisi ve radikal prostatektomisi incelenen 190 prostat kanser hastasının preparatları 2010 modifiye Gleason derecelendirme sistemine göre yeniden değerlendirilmiş ve 2014 risk gruplamasına göre risk grupları belirlenmiştir. Tümörlerin biyopsideki Gleason dereceleri, Gleason skor ve risk grupları, radikal prostatektomi verileri ile Kappa uyum katsayısı belirlenerek istatistiksel olarak karşılaştırılmıştır. Gleason derece ve risk gruplarının klinikopatolojik parametreler ve tümör miktarı ile olan ilişkisi Ki-kare ve Wilcoxon testleri ile incelenmiştir.
BULGULAR
2010 Modifiye Gleason derecelendirme sistemine gore tümörlerin iğne biyopsisindeki primer ve sekonder dereceleri ile radikal prostatektomideki primer ve sekonder dereceleri arasında orta derecede uyum saptanmış, bunlar arasında en iyi uyum primer derecesi 4 olan tümörlerde izlenmiştir (Kappa: 0.386 ve 0.170, p: 0.001, 0.002, sırasıyla). İğne biyopsisinde primer derecesi 4 olan tümörlerde yüksek pre-op PSA düzeyi (>20 ng/mL), periprostatik yağ doku ve veziküloseminalis yayılımı, lenfovasküler invazyon ve lenf nodülü metastazı daha sık izlenmiştir (p<0.05). Risk gruplarına göre değerlendirildiğinde radikal prostatektomide tümörlerin 107?si (%58.1) upgrade, 11?i (%6) downgrade olmuş, 66?sı (%35.9) aynı risk grubunda kalmıştır (Kappa: 0.209, p: 0.001). Upgrade olan tümörler iğne biyopsisinde primer veya sekonder Gleason derece 4 içermektedir. Upgrade olan tümör grubunda hem iğne biyopsisindeki hem de radikal prostatektomideki tümör miktarı downgrade olan ve değişmeyen gruba göre istatistiksel olarak daha yüksektir (p:0.001). Upgrade olan tümörler daha sık perinöral invazyon ve cerrahi sınır pozitifliği göstermiştir (p:0.004, p:0.001, sırasıyla).
SONUÇ
2010 modifiye Gleason derecelendirme sistemine göre iğne biyopsisi ile radikal prostatektomi arasında tümör uyumu orta derecededir. İğne biyopsisinde primer veya sekonder derece 4 varlığı tümör hacmi ve upgrade olma olasılığı açısından olumsuz bir faktör olarak ortaya çıkmıştır. Anahtar Kelimeler : prostat, kanseri, revize, Gleason