Özet

Giriş

Fokal segmental glomeruloskleroz (FSGS) spesifik bir antite olmayıp oluşan hasarın morfolojik bir yansımasıdır. Histolojik olarak 4 varyantı vardır: Çökme, hücresel, glomerüler uç, peri-hiler ve NOS. Çökme varyantı spesifik olarak HIV ile enfekte hastalardan alınan böbreklerde izlenir. Bu çalışmanın amacı, FSGS gelişen graft biyopsilerinde histolojik varyantlar ile alıcının son dönem böbrek yetmezliğine sebep olan hastalığı (SDBH) arasında bir ilişkinin varlığını araştırmaktır.

Metod

2000?den 2017'ye kadar FSGS tanısı verilen tüm graft biyopsileri tarandı ve camlar varyantlar açısından tekrar gözden geçirilerek bulgularımız klinikopatolojik veriler ve SDBH ile karşılaştırıldı.

Sonuçlar

Pittsburgh Üniversitesi Organ Nakli Kliniğinde 2000-2017 arasında 234 hastanın graft biyopsisine FSGS tanısı verilmiştir. Bunların 34?ünde alıcı SDBH bilinmiyordu. Yirmi hastada SDBH FSGS, dokuzunda da sebebi belirlenememiş kronik glomerülonefrit idi. Bir hastada FSGS doğrulanamadı. Toplam 64 hasta çalışmadan çıkarıldı. Kalan 170 hasta çalışmaya alındı. Bu hastalarda SDBH en sık diabet (%25.3), hipertansiyon (%19.4), polikistik hastalık (%10) ve IgA (%7.6) nefritidir. FSGS nakilden sonra ortalama 4.4 yılda (6 gün-20 yıl, ortanca 4) görüldü. Değerlendirilen FSGS varyantları ise en sık NOS (%87.3) olup diğer varyantlar sırası ile hücresel %6.4; çökme %5.5; peri-hiler %0.9 biyopside izlendi. Glomerüler uç varyant görülmedi. Varyantlar ile SDBH?nı karşılaştırdığımızda çökme varyantının en sık MPGN?de görüldüğünü izledik. Hücresel varyant eşit oranda reflü, HT ve Polikistik hastalıkta görüldü. NOS varyantı ise yukardaki SDBH oranlarına benzer oranları izlendi: Sırasıyla %25; %22.9; %11.5; ve %8.3.

Tartışma

NOS en sık görülen patolojik varyanttır (%87.3 ) Literatürde de NOS en sık görülen varyanttır. Biyopsiler post-transplant geç dönemde (4 yıl sonra) yapıldığı için NOS öncesi varyantlar görülmemiş olabilir. Çökme varyantının MPGN?de görülmesi bildiğimiz kadarıyla ilk kez gösterildi.

Özet