Gereç ve Yöntem: KHDAK tanılı 40 az diferansiye olgu ve kontrol grubu olarak 8 iyi diferansiye olgu çalışma kapsamına alındı. Tüm az diferansiye olgular İHK olarak TTF-1, p63, CK7 ve CK5/6 antikorları ile tekli ve ikili boyama yöntemleriyle boyanarak değerlendirildi. İyi diferansiye olgular ise eş zamanlı olarak ikili boyama yöntemi ile boyandı.

Bulgular: Bu antikor paneli ile tekli boyama yöntemi ile olguların %87,5"inde, ikili boyama yöntemi ile olguların ancak %70"inde alt tiplendirme yapılabildi. Ayrıca tekli boyamalar temel alındığında ikili boyama yönteminde çekirdek antikorları (TTF-1, p63) ile yalancı negatiflik oranları, sitoplazmik antikorlar (CK7, CK5/6) ile yalancı pozitiflik oranları yüksek bulundu. İkili boyama ve tekli boyama yöntemleri sonucunda elde edilen tanılar karşılaştırıldığında 14 olguda (%35) tanı değişikliği olduğu izlendi.

Sonuç: Çok sayıda antikor kullanımı, tümörlü doku miktarı, laboratuvar kaynaklarının yeterliliği ve moleküler çalışmalar için doku gereksinimine bağlı olarak pratik ve mümkün olmayabilir. İkili veya çoklu boyamalarla doku ve işlem tasarrufu yapılması bakımından bu çalışmada uygulanan yöntemle elde edilen sonuçlar yüz güldürücü değildir. Bizim değerlendirmemiz, tekli antikor işlemlerinde elde edilen sonuçlara göre karşılaştırması yapılmadan uygulamaya konulacak çoklu antikor kullanımının güvenirliğinin tartışmalı olacağını göstermektedir. Anahtar Kelimeler : Akciğer karsinomu, Küçük hücreli dışı, İkili boyama, İmmünohistokimya